Ποιά είναι η διάρκεια της ικανότητας συγκέντρωσης της προσοχής ανά ηλικία; 6 Οκτωβρίου, 2012

H διάρκεια συγκέντρωσης της προσοχής μεγαλώνει ανά ηλικία.

• Σε παιδιά 5-7 ετών είναι  15 λεπτά της ώρας.

• Σε παιδιά 7-10 ετών είναι 20 λεπτά της ώρας.

• Σε παιδιά 10-12 ετών φτάνει τα 25 λεπτά της ώρας.

• Σε παιδιά 12-15 ετών  ξεπερνά τα 30 λεπτά της ώρας.

(Ortner, 1979, Eisert & Eisert,1988,Keller & Thewalt,1990, Englbrecht  & Weigert 1994)

 
 
 

Νικολία Καράμπελα

Ψυχολόγος

                                                                                                                                                Τηλ: 6972059220

Τι βοηθάει τα παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα;

• Δίνουμε ξεκάθαρες οδηγίες στο παιδί και έχουμε βλεμματική επαφή μαζί του όταν του απευθυνόμαστε.

• Αν χρειαστεί του ζητάμε να επαναλάβει τις οδηγίες που του δίνουμε.

• Θέτουμε το παιδί μακριά από ανεπιθύμητα ερεθίσματα ή περισπασμούς (τηλεόραση, παράθυρα κλπ).

• Χωρίζουμε κάθε δραστηριότητα σε μικρά βήματα και κάνουμε σαφές τι περιμένουμε από αυτό να κάνει.

• Δίνουμε επιβραβεύσεις κάθε φορά που τα καταφέρνει.

• Δημιουργούμε ευκαιρίες για επιτυχία αφού έχουμε παρατηρήσει που τα καταφέρνει καλύτερα.

• Βοηθάμε να δημιουργηθούν κανόνες.

• Όταν το παιδί παραβεί τους κανόνες κάνουμε σαφές ότι δεν αποδεχόμαστε τη συμπεριφορά του χωρίς να απορρίπτουμε το ίδιο.

• Δίνουμε στο παιδί την ευκαιρία να μάθει να προσαρμόζεται αρχικά σε μικρές ομάδες παιδιών (πχ ιδιαίτερα ξενόγλωσσα μαθήματα σε μικρά γκρουπ, μαθήματα ζωγραφικής κλπ).

Νικολία Καράμπελα

                                                                                                Ψυχολόγος

                                                                                                Τηλ: 6972059220

Τί είναι η ΔΕΠ-Υ; 5 Οκτωβρίου, 2012

Η ΔΕΠ-Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα) αναφέρεται σε άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα διάσπασης της προσοχής και σωματικής υπερδραστηριότητας. Χαρακτηρίζεται από απροσεξία, διάσπαση της προσοχής, υπερκινητικότητα, δυσκολίες στην αφοσίωση στις σχολικές υποχρεώσεις ή τη συμμόρφωση σε υποδείξεις.
Η ΔΕΠ-Υ εμφανίζεται πιο συχνά σε αγόρια απ´ ότι στα κορίτσια. Συχνά η διαταραχή σχετίζεται με αρνητικές επιδόσεις στο σχολείο, καθυστέρηση μάθησης και επικοινωνίας. Επιπλέον, τα πεδιά με ΔΕΠ-Υ συχνά παρουσιάζουν γλωσσικές δυσκολίες ή ειδικές μαθησιακές ανάγκες.

 

 
 
 

Χαρακτηριστικές συμπεριφορές παιδιών με ΔΕΠ-Υ – Συμπτώματα

• Ανησυχία-υπερκινητικότητα. Δεν μένουν για πολύ ώρα στο ίδιο μέρος ή στην ίδια δραστηριότητα.

• Νευρικότητα, ασυγκράτητη και αδιάκοπη ομιλία, διακοπή τρίτων όταν μιλούν

• Διάσπαση προσοχής και αδυναμία ολοκλήρωσης μιάς δραστηριότητας.

• Δυσκολία συγκέντρωσης σε εργασίες.

• Παρορμητικότητα (ξαφνικά κάνουν πράγματα χωρίς να το σκεφτούν).

• Ανυπομονησία. Αδυνατούν να περιμένουν τη σειρά τους στην τάξη, σε παιχνίδια ή σε άλλες κοινωνικές καταστάσεις.

Τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να παρουσίαζουν και άλλες δευτερογενείς δυσκολίες που είναι αποτέλεσμα των παραπάνω χαρακτηριστικών:

• Καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου

• Δυσκολία στην ανάγνωση

• Κακή επίδοση στις σχολικές εργασίες

• Κοινωνική ανωριμότητα – δυσκολεύονται να αναπτύσσουν και να διατηρούν φιλίες

• Χαμηλή αυτοεκτίμηση

• Επιθετικότητα – Δεν ανταποκρίνονται στην πειθαρχία και έχουν ξεσπάσματα θυμού

• Κάνουν ανήσυχο ύπνο, αργούν να κοιμηθούν ή ξυπνούν πολύ νωρίς το πρωί.

Οδηγίες για γονείς και εκπαιδευτικούς

Γονείς, δάσκαλοι και καθηγητές πρέπει να καταλάβουν τη φύση των προβλημάτων της ΔΕΠ-Υ και στη συνέχεια να δημιουργήσουν μια συνεπή προσέγγιση στο σπίτι και στο σχολείο. Οι γονείς θα πρέπει να συμφωνήσουν μεταξύ τους στο πως θα υιοθετήσουν μια σταθερή προσέγγιση , ακόμα και αν έχουν κατανοήσει διαφορετικά τα προβλήματα. Η επικοινωνία μεταξύ της οικογένειας, των εκπαιδευτικών και των ιατρών θα βοηθήσει στην κατανόηση των δυσκολιών, στην παρακολούθηση της προόδου του παιδιού αλλά και θα ξεκαθαρίσει απορίες και θα εξασφαλίσει πως όλοι εργάζονται με κοινό στόχο – πράγμα που είναι εξαιρετικά σημαντικό. Με τον κατάλληλο χειρισμό τα παιδία με ΔΕΠ-Υ μπορούν να μάθουν να ελέγχουν τις αντιδράσεις τους, να συγκεντρώνονται καλύτερα και να ολοκληρώνουν εργασίες στο σχολείο.

Παρακάτω αναφέρονται ορισμένες «τεχνικές» με τις οποίες θα μπορούσατε να βοηθήσετε ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ:

• Ενημερώστε το παιδί εκ των πρωτέρων για το τι θα κάνει ή πείτε του πότε είναι η σειρά του. Χρησιμοποιήστε απλές, ξεκάθαρες και άμεσες οδηγίες.
• Δίνετε μόνο μία οδηγία κάθε φορά και αποφύγετε μεγάλες και πολύπλοκες εντολές. Προχωρήσετε στην επόμενη δραστηριότητα μόνο όταν το παιδί έχει ολοκληρώσει την προηγούμενη.

• Αποφύγετε τις γενικεύσεις. Μη του λέτε να είναι «φρόνιμο» ή  «να συμπεριφέρεται καλά». Περιγράφετε την απαιτούμενη συμπεριφορά ξεκάθαρα – μην υποθέσετε ότι το παιδί ξέρει τι εννοείτε.

• Να επιβραβεύετε το παιδί για την καλή συμπεριφορά.

• Έχετε ένα δομημένο ημερήσιο πρόγραμμα με ξεκάθαρους κανόνες και ρουτίνες.

• Δώστε προσοχή στην καλή συμπεριφορά. Δείξετε στο παιδί πως είστε ευχαριστημένοι με την συμπεριφορά  του και επιβραβευστε το. Μην ξεχνάτε ότι τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.

πηγή: noesi.gr